Uda eta udazkena Donostiako Elizbarrutian, euren fedea, eta konpromisoa gure mugetatik haratago eramatea erabaki duten bi gazteren testigantzan topa dezakegu. Cristina Gabirondo zizurkildarra, Kenyan bizi izan duen misiolari esperientziatik itzuli da, eta Izaskun Andueza, berriz, Ekuadorrera itzultzeko maletak prestatzen ari da; iaz bertan egon zen. Euren istorioek, nahiz eta bata bestearengandik milaka kilometrotara egon, hari-gidari berbera partekatzen dute: besteei ematea, hau da, ematen duena eta jasotzen duena, eraldatzen dituen fede eta elkartasun ekintza.

Turkanako uda baten kronika: Cristina Gabirondoren misioa

Joan den abuztuan, askok merezitako udako atsedenaz gozatzen ari ziren bitartean, Cristina Gabirondok bere bizi-ikuspegia aldatu zuen bidaia bati ekin zion. Turkanara joan zen, Kenyako eskualde lehor eta behartsuenetako bat. Bertan, Marianitas ahizpen lanarekin bat egin zuen, erronka handiko lurralde batean, haur txikienak zaintzen eta hezten zituen kongregazio erlijiosoa.

Bere egonaldian, Kristina misioaren egunerokotasunean murgildu zen bete-betean, erlijiosoek kudeatzen dituzten eskola eta haurtzaindegietan biziki lagunduz. Bere lana irakasleei laguntzea, haurrentzako jolas eta hezkuntza jarduerak antolatzea, eta zaurgarritasun handiko inguruneetan funtsezkoak diren maitasuna eta arreta eskaintzea izan zen. Esperientziak, Turkanako herritarrek aurre egin beharreko zailtasunen lekuko izateaz gain, bere erresilientzia handiaren, poz kutsakorraren, eta esker on sakonaren lekuko izan zen.

Izaskun Andueza: Babahoyora itzuliko da harrera etxe bat amestuz

Cristinak bere ekipajea desegiten zuen bitartean, Izaskun “Kakun” Anduezak, bere irteera datara hurbiltzen hasi zen. Datorren urriaren 29tik, abenduaren 23ra, Izaskun Babahoyora (Ekuador) itzuliko da, bere aztarna utzi zion lekura. Bere lana SAMUVI proiektuan oinarrituko da (Indarkeriaren Biktima diren Emakumeei Laguntzeko Zerbitzua); Los Rios probintzian ezinbesteko ekimena.

Izaskun Anduezak behin baino gehiagotan azpimarratu du laguntza ekonomikoaren premia, Harrera Etxeak, “bide aproposera iristeko, eta behar duten pertsona guztiei laguntzeko”. Babahoyon izan zuen lehen esperientzia, bere hitzetan, “bidaia bizi eta eraldatzailea” izan zen, eta “fedearen garrantziaren esperientzia berritua” eman zion. Ikusi zituen indarkeria-egoerek, eta emakumeak ahalduntzeko bidean laguntzeak, sakonki markatu zuten. Horregatik, ahal izanez gero, “bihar bertan” itzuliko litzatekeela dio. Bere irrika nagusia, berak aitortzen duen bezala, babeslekua inauguratzeko laguntza ematea da: “Nire ametsa izango litzateke”.